دلتنگ کودکی ام! یادش بخیر...قهر میکردیم تا قیامت و لحظه ای بعد قیامت میشد...

 

راستی عجب عالمی بود ، پر بودیم از فصل بهار

دنیا رو رنگی میدیدیم ، قشنگو پر نقشو نگار

دنیای خوبی بود ولی ، حیف که تموم شد و گذشت

مثل یه موج از سرمون ، گذشتو دیگه برنگشت

کاشکی میشد ما آدما ، بچه میموندیم تا ابد

دل میدادیم به چنتا گل ،یا چنتا سیب تو یه سبد